Günümüzde yaklaşık 7,2 milyar olan Dünya nüfusunun, 2050 yılında 9 milyarın üzerine çıkması beklenmekte ve nüfusun çoğunlukla şehirlerde toplanacağı tahmin edilmektedir. Gelişmekte olan ülkelerin artan gelir seviyesine paralel olarak et tüketimin artması, hayvancılık için gerekli bitkisel üretime olan talebi de artırmaktadır. Ayrıca Biyo-yakıt kullanımın giderek artış göstermesi, tahıllara olan ihtiyacın artışını da hızlandırmaktadır. Artan talebe rağmen artan bitkisel ürün ihtiyacının karşılanması için gerekli olan üretim alanların maalesef sınırlı olması, bitkisel üretimin optimize edilmesi ihtiyacını doğurmaktadır.

Son yıllarda özellikle gelişmiş ülkelerde, düşük karbon ayak izine sahip gübrelerin teşvik edilmesi, sağlıklı toprak koşullarının sürdürülmesi ve toprak kaybının azaltılmasına dair çevresel farkındalık artmaktadır. Tüm bu koşullar altında insan gıdası olarak kullanılma vasfına sahip ve yeterli besin maddeleri içeren bitkisel üretimin gerçekleştirilebilmesi için, toprak optimizasyonu ve doğru gübreleme kullanım stratejisi hayati önem taşımaktadır.